یکجانبه گرایی آمریکا و موازنه هویت ج.ا.ایران در نظام بین الملل؛ باتاکید بر بیانیه گام دوم انقلاب اسلامی |
کد مقاله : 1046-IRFP5-FULL |
نویسندگان |
سیدمیثم موسوی *1، بهنام سرخیل2 1دانشگاه بین المللی امام خمینی قزوین .گروه علوم سیاسی 2علوم سیاسی، علوم اجتماعی،دانشگاه بین المللی امام خمینی،قزوین،ایران |
چکیده مقاله |
سید میثم موسوی دکتر بهنام سرخیل یکجانبهگرایی از جمله رویکردهای بنیادین سیاستخارجی آمریکا در سالهای پس از فروپاشی اتحادجماهیر شوروی محسوب میشود که به دنبال نوعی رهبری برای ایجاد نظم بینالمللی مطلوب آمریکا است. بر این اساس آمریکا از شیوههای مختلف مانند اجبار، اقناع و تحریم برای اعمال سیاستخارجی خود در جهان بهره -گرفته و تلاش دارد تا با استفاده از قالب فکری لیبرالیسم موقعیت یکجانبهگرایی را تحقق بخشد. این موضوع پس از حذف رقیب سابق یعنی شوروی و تقویت حضور مستقیم نظامی در غرب آسیا به ویژه خلیج فارس سبب شد تا تعارضات با ج.ا.ایران از اشکال پیچیدهتری برخوردار شده و بحث کاهش نفوذ هویتی انقلاب اسلامی و به انزوا کشیده شدن آن جهت ایجاد یک برتری کامل در اولویت بیشتری قرار گیرد. چراکه ماهیت اصلی تقابلی انقلاب اسلامی با آمریکا عمدتا ناشی از هویت انقلابی و ضدیکجانبهگرایی آمریکا تلقی شده و لذا کاهش این نقش موجب کاهش نقش ج.ا.ایران در عرصههای مختلف سیاسی، اقتصادی و اجتماعی خواهد بود. پرسش اصلی آن است که ج.ا.ایران در مواجهه با یکجانبهگرایی آمریکا از چه راهبردی بهره میگیرد؟ فرضیه اصلی آن است که ج.ا.ایران در تقابل با یکجانبهگرایی آمریکا از سیاست موازنه هویت بهره برده و با تقویت شاخصهایی نظیر مقاومت، استکبارستیزی، اخلاق محوری و استقلالطلبی که در بیانیه گام دوم انقلاب اسلامی نیز اشاره شده در صدد تقویت کفه موازنه هویت در برابر یکجانبهگرایی ایالات متحده در عرصه بین-المللی است. یافته پژوهش آن است که برنامهریزی در خصوص بکارگیری ظرفیتها و مزیتهای فرهنگی و اجتماعی انقلاب اسلامی که جذابیت بالایی در میان ملل منطقه دارد، موجب پیشبرد سیاست خارجی ج.ا.ایران به ویژه در ابعاد دیپلماسی عمومی خواهد شد. |
کلیدواژه ها |
یکجانبهگرایی، ایالات متحده آمریکا، انقلاب اسلامی، موازنه هویت، دیپلماسی عمومی |
وضعیت: پذیرفته شده برای ارائه شفاهی |