طرح یک کمربند-یک راه در دیپلماسی اقتصادی جمهوری اسلامی ایران |
کد مقاله : 1067-IRFP5 (R1)-FULL |
نویسندگان |
علی اکبر جعفری *1، معصومه ولی اللهی رودباری2 1عضو هیأت علمی دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه مازندران. 2کارشناسی ارشد، روابط بین الملل، دانشگاه مازندران، مازندران، |
چکیده مقاله |
ابـَرپروژه «یک کمربند- یک راه» مجموعهای از پروژههای زیرساختی، انرژی، تجارت، حمل و نقل و فناوری اطلاعات است که کشورهای چین و آسیای شرقی را به آسیای مرکزی، اروپا و آفریقا وصل میکند. تمرکز اصلی این «ابَرپروژه» بر ایجاد یک جاده ابریشم دریایی و همچنین ایجاد کمربند اقتصادی جاده ابریشم است. براساس اعلام سیاست دولت خلق چین در خصوص فعالسازی جاده ابریشم، این طرح در دو مسیر زمینی و دریایی، 65 کشور را در آسیا، اروپا و آفریقا در برمیگیرد. این طرح با هدف اعمال سیاستهای دوستانه در قبال کشورهای همسایه و ارائه بازده متکثر برای همه کشورهای منطقه و همچنین جهان معرفی شده است. بنابراین، با توجه به اهمیت این جاده و ضرورت احیای آن و اینکه ایران در گذشته، جایگاه غیر قابل انکاری در این مسیر داشته است، پژوهش حاضر به روش تبیینی و تأکید بر دیپلماسی اقتصادی سعی در بررسی و پاسخگویی به این پرسش است که طرح یک جاده یک کمربند تجاری چگونه منافع ملی جمهوری اسلامی ایران را در تحولات نظام بینالملل تأمین خواهد کرد و نقش دیپلماسی اقتصادی ایران در تحقق منافع ملی در این طرح اقتصادی چه خواهد بود؟ یافتههای پژوهش حاکی از آن است که با توجه اینکه نقشآفرینی ایران در جاده ابریشم جدید و انتفاع از این کریدور تجاری، تا حدی در پرده ابهام قرار گرفته است اما طرح احیای جاده ابریشم میتواند با بهکارگیری دیپلماسی فعال جایگاه محوری در سیاستهای منطقهای و بینالمللی ایران داشته باشد. بنابراین، جهت مشارکت فعالتر در این پروژه، ضروری است که نهادهای تصمیمساز جمهوری اسلامی ایران به یک تعریف ملی از این طرح برسند و براساس این تعریف ملی، وارد گفتوگوی دوجانبه فعال با چین شده و در بهحداکثر رساندن منافع و مصالح ملی جمهوری اسلامی ایران تلاش نمایند. |
کلیدواژه ها |
یک کمربند-یک راه، چین، ایران، دیپلماسی اقتصادی، منافع ملی |
وضعیت: پذیرفته شده برای ارائه شفاهی |