قدرت اجتماعی و سیاست خارجی: بررسی نقش نیروهای اجتماعی در سیاست خارجی دولت روحانی، مورد برجام
کد مقاله : 1181-IRFP5-FULL
نویسندگان
راضیه مهرابی کوشکی *1، ناهید کیانی2
1استاد مدعو دانشگاه علامه طباطبائی و استادیار گروه روابط بین الملل و علوم سیاسی پژوهشکده مطالعات فناوری
2دانشگاه تهران
چکیده مقاله
این مقاله بر اساس رویکرد میان رشته ای و از موضع جامعه شناسی روابط بین الملل به تاثیر تعامل نیروهای اجتماعی و دولت جمهوری اسلامی ایران در مذاکرات برجام می‌پردازد. بر اساس این رویکرد هرچند دولتها تصمیم سازان و کارگزاران اصلی در حوزه سیاست خارجی و روابط بین لملل هستند لیکن به صورت کامل از نیروهای اجتماعی و مدنی مستقل نبوده و با توجه به نوع مناسباتی که با آنان برقرار میکند میتوانند کارگزاری موفق، قدرتمند و یا ضعیف در عرصه تعاملات منطقه ای و بین المللی باشد. در پرونده هسته ای ایران موسم به برجام نیز میتوان تاثیر نیروهای اجتماعی و خواسته ها و تفاسیر آنان از سیاست خارجی دولت روحانی را در جریان تصویب برجام و حوادث پس از آن ملاحظه نمود. لذا مسئله این پژوهش آن است که تعامل نیروهای اجتماعی با دولت در جریان تصویب برجام و پس از آن چگونه دستاوردهای این مذاکرات را تحت تاثیر قرار داده است؟ بررسی اولیه نشان میدهد تفاسیر مختلف و گاه متضاد نیروهای مذهبی، سیاسی، اقتصادی و نظامی از منافع ملی جمهوری اسلامی در برجام به عنوان یک مانع مهم در کنشگری جمهوری اسلامی ایران در عرصه بین المللی نقش آفرینی می‌کند. تحلیل محتوای مواضع این نیروها و نیز واکنش ها و پاسخهای طرفداران برجام این تقابل و ناهمسویی را نشان می‌دهد. ضمن آنکه این بررسی می‌تواند حامل پیشنهادات رفتاری شود تا در مواقع و موارد مشابه سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران کمتر گرفتار چرخه معیوب آزمون و خطا گردد.
کلیدواژه ها
سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران، برجام، نیروهای اجتماعی، اعتدال گرایی، اصول گرایی، ناسیونالیسم اسلامی، جامعه شناسی روابط بین الملل
وضعیت: پذیرفته شده برای ارائه شفاهی
login